ÉG ÆTTI KANSKI EKK I AÐ VERA AÐ BLOGGA NÚNA... EN..

 Blessuð jólin eru víst á næstu grösum...Flestum okkar finnst að við eigum að gera þettað eð hitt...því blessuð jólin eru að koma... Jólin eru sögð vera gleðitími..ja ..eigi að vera það..  Persónulega verð ég að viðurkenna að ég er ekki alveg að finna allt þetta..

Var á jarðarför ungrar frænku minnar síðasta miðvikudag....Verð á jarðaför vinar míns norður á Akureyri næsta þríðjudag.. hann tók sitt eigið líf...Á einu ári hef ég farið að kveðja 4 persónur... finnst  mér það alveg yfirdrifið..  Ég er ekki að biðja um vorkunn.. ( er búin að missa 2 bræður) ...en ... það sem skiftir máli í mínum huga er að segja bless..alltaf... því maður veit aldrei hvenær maður segir "bless"  síðast..

En síðasta stundin sem að maður átti með viðkomndi er greypt í huga manns..sem í marmara.. Þannig... Gefum hvort öðru orðablóm kærleikans en ekki afskorin blóm sem lifa í eina andrá þá næstu horfin...Þorum að vera við sjálf... upp á gott og vont.. annað hvort líkar fólki við mann eins og maður er eða ekki.. Kveðja Agný... 

 

 

Athugasemdir

[Jórunn Sigurbergsdóttir , 16.12.2006 kl. 12:01]

Ég votta þér samúð mína Agný mín. Þessa ungu frænku þína syrgjum við jú báðar. Það er satt að síðasta stundin er mikilvæg í huga mannas. Stundum er eins og fólk kveðji en ekki hún frænka þín. Hún hringdi og lofaði mér mynd af barnabarni mínu í jólagjöf. En Agný mín, það er yfirdrifið að kveðja 4 manneskjur og hafa misst bræður sína. Ég votta þér samúð. Bestu kveðjur J.

[Gunnar Helgi Eysteinsson, 16.12.2006 kl. 17:57]

Þú segir: Ég ætti kannski ekki að vera blogga núna. Ég skrifaði eina færslu um að það nægir að hlusta... Þegar þú skrifar, þá hlustum við. Samúðarkveðjur frá mér og þúsund knúsar.

[Agný, 16.12.2006 kl. 18:02]

Takk fyrir kæra  Jórunn og takk líka kæri Gunnar og knús..